Esperanto
Esperanto ist die am weitesten verbreitete Plansprache. Ihre heute noch gültigen Grundlagen wurden als internationale Sprache 1887 von dem Augenarzt Ludwik Lejzer Zamenhof veröffentlicht, dessen Pseudonym Doktoro Esperanto („Doktor Hoffender“) zum Namen der Sprache wurde.
Esperanto | ||
---|---|---|
Projektautor | Ludwik Lejzer Zamenhof | |
Jahr der Veröffentlichung | 1887 | |
Sprecher | etwa 1000 Muttersprachler; insgesamt zwischen 0,5 und 2 Millionen Sprecher | |
Linguistische Klassifikation |
| |
Sprachcodes | ||
ISO 639-1 |
eo | |
ISO 639-2 |
epo | |
ISO 639-3 |
epo |
Symbole | |
---|---|
Esperantoflagge | Jubiläumssymbol |
Textprobe | |
La akcento estas sur la antaŭlasta silabo. La kernon de la silabo formas vokalo. Vokaloj ludas grandan rolon en la ritmo de la parolo. Substantivoj finiĝas per -o, adjektivoj per -a. La signo de la pluralo estas -j. La pluralo de lasta vorto estas lastaj vortoj. |
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.