Уарзон Ирыстон! Дæ номы кадæн
Лæууæм цырагъау мах уырдыг,
Ды дæ нæ уарзты æнусон авдæн,
Ды – нæ цин æмæ хъыг!
Фæхæрæм мах дæ зæххæй ард,
Дæ ном дын исæм бæрзонд,
Удуæлдай дын кæнæм лæггад,
Дæуæн у нæ цард нывонд!

Уæ, Стыр Хуыцау! Дæ хорзæх, Дæ арфæ –
Иры Уæзæгæн Ды цардамонд ратт!

Уæззау уыд дæ ивгъуыд, Иры бæстæ,
Зылди дæ фæдыл сау фыдох,
Фæлæ-иу уæддæр дæ фарны рæстæй
Кодтой дæ зынтæ рох.
Царды рухсмæ æдзух цыдтæ,
Фыдбонты нæ саст дæ ныфс,
Сæрбæрзонд алкæддæр уыдтæ,
Æргомæй размæ цæуыс!

Уæ, Уастырджи! Дæ хорзæх, Дæ арфæ –
Иры дзыллæйæн фæндагамонд ратт!

Фыдæлты æрдхæрæн, Иры Уæзæг!
Зæрдæйы тæгтæй дæ нывæзт,
Ацы дунейы нын масты уæзæй
Ма у дих æмæ уæрст,
Дугæй дугмæ нæрæд дæ ном,
Бæрзонддæр кæнæд дæ кад,
Дæ ныфсæй мах цæрæм æнгом,
Дæ фæрцы рухс у нæ цард!

Уæ, Бæсты Фарн! Дæ хорзæх, Дæ арфæ –
Нæ уарзон Ирæн Ды иу амонд ратт!
Ном æмæ йын кад!

Uarzon Iryston! Dæ nomy kadæn
Læuuæm cyrahau max uyrdyg,
Dy dæ næ uarzty ænuson avdæn,
Dy – næ cin æmæ qyg!
Fæxæræm max dæ zæxxæj ard,
Dæ nom dyn isæm bærzond,
Uduældaj dyn kænæm læggad,
Dæuæn u næ card nyvond!

Uæ, Styr Xuycau! Dæ xorzæx, Dæ arfæ –
Iry Uæzægæn Dy cardamond ratt!

Uæzzau uyd dæ ivhuyd, Iry bæstæ, –
Zyldi dæ fædyl sau fydox,
Fælæ-iu uæddær dæ farny ræstæj
Kodtoj dæ zyndtæ rox.
Cardy ruxsmæ ædzux cydtæ,
Fydbonty næ sast dæ nyfs,
Særbærzond alkæddær uydtæ,
Ærgomæj razmæ cæuys!

Uæ, Uastyrdži! Dæ xorzæx, Dæ arfæ –
Iry dzyllæjæn fændagamond ratt!

Fydælty ærdxæræn, Iry Uæzæg!
Zærdæjy tægtæj dæ nyvæzt,
Acy dunejy nyn masty uæzæj
Ma u dix æmæ uærst.
Dugæj dugmæ næræd dæ nom,
Bærzonddær kænæd dæ kad,
Dæ nyfsæj max cæræm ængom,
Dæ færcy ruxs u næ card!

Wæ, Bæsty Farn! Dæ xorzæx, Dæ arfæ –
Næ uarzon Iræn Dy iu amond ratt!
Nom æmæ jyn kad!

Geliebtes Ossetien! Zum Ruhme Deines Namens
Stehen wir aufrecht wie eine Kerze,
Du bist unserer Liebe ewige Wiege,
Du bist unsere Freude und Sorge!
Wir schwören bei Deiner Erde,
Wir verehren Deinen Namen,
Wir dienen Dir von ganzem Herzen,
Dir opfern wir unser Leben!

Oh, großer Gott! Deine Gnade, Dein Segen
Beschere Ossetien Glück!

Voller Mühsal war Deine Geschichte, ossetisches Land,
Das dunkle Böse verfolgte Dich,
Und doch hat die Wahrhaftigkeit Deines Glückes
Die Mühsal vergessen lassen.
Zum Licht des Lebens gingst Du stets,
In schweren Zeiten ist Deine Hoffnung nicht gebrochen,
Stets mit hoch erhobenem Haupt,
Gehst Du offen vorwärts!

Oh, Uastirdschi, Deine Gnade, Dein Segen
Gib der ossetischen Gemeinde Glück auf ihrem Weg!

Der Stolz der Vorfahren, Heimat der Osseten!
Verbunden bist Du mit den Adern der Herzen,
In dieser Welt voller Leid wird die Bürde
Dich nicht spalten oder zerstreuen,
Von Zeitalter zu Zeitalter soll Dein Name erschallen,
Dein Ruhm wachsen,
Durch Deine Hoffnung leben wir gemeinsam,
Dank Dir ist unser Leben erleuchtet!

Oh Glück des Landes! Deine Gnade, Dein Segen
Gib unserem Ossetien Glück!
Ehre und Ruhm!